Of het nu sculpturen, performances of installaties betreft, het werk van Romy Yedidia (1990) bevat veelal architectonische elementen. Haar praktijk als beeldend kunstenaar begon zij dan ook na een studie interieurarchitectuur aan de Technische Universiteit in Holon (Israël) en de opleiding Architectural Design aan de Rietveld Academie in Amsterdam. Naast het gebruik van materialen als beton en gips doet zij vooral een beroep op haar eigen lichaam en uithoudingsvermogen, want aan haar sculpturen liggen fysieke perfomances ten grondslag. Op deze manier onderzoekt Yedidia op kritische wijze het vrouwelijk lichaam en de representatie ervan in de media en in de westerse samenleving.
Bij Prospects toont zij het werk Cornice (2020), een video-installatie en een serie sculpturen. De titel verwijst naar ornamenten uit de klassieke architectuur. De kunstenaar maakt de vergelijking tussen een kroonlijst en het vrouwelijk lichaam, op basis van de decoratieve functie die beiden hebben in de westerse maatschappij. Analoog aan de trekmallen die worden gebruikt om kroonlijsten te maken, vervaardigde Yedidia een serie mallen die zijn gebaseerd op de profielen van haar lichaam, gemaakt op een moment waarop ze voldoen aan een zogenaamd ideaal vrouwbeeld. Sierlijsten worden van oudsher gemaakt met een techniek waarbij gips wordt gladgetrokken met een metalen profiel, net zolang tot een naadloos resultaat ontstaat. Dit zware proces van tegenstrijdige handelingen – aanvullen en wegschaven – komt volgens Yedidia overeen met de tegengestelde verwachtingen waar vrouwen mee geconfronteerd worden. Het bracht haar op het idee voor de serie langdurige performances waarbij zij de metalen sjablonen van haar lichaam door het gips duwt, net zo lang tot een nieuwe serie sculpturen is ontstaan waarmee Yedidia ook de innerlijke strijd tegen tijd en zwaartekracht wil verbeelden.