Rory Pilgrim (1988, Bristol, Verenigd Koninkrijk) woont en werkt in Amsterdam
You have to speak, and have to Speak Out, 2012, twee posters, 150 x 80 cm elk
Courtesy: Galerie Paul Andriesse
Rory Pilgrim entameert onder andere groepsactiviteiten waarin hij samen met andere deelnemers ervaringen uitwisselt. Vanuit het feministisch adagium ‘het persoonlijke is politiek’ stelt hij maatschappelijke kwesties als sociale ongelijkheid en discriminatie aan de orde. Zijn muziekcomposities nemen een belangrijke plaats in binnen zijn happenings en collectieve ‘events’. Zo werden voor Can We Leave Things As They Are? (2010) ouderen opgeroepen deel te nemen aan een gesprek over de stand van zaken in de samenleving en de rol die zij daarin vervullen. Voor elk van de drie mogelijke uitkomsten (‘wij laten de zaken voor wat ze zijn’; ‘we moeten in actie komen’ of ‘we kunnen geen besluit nemen’) was door Pilgrim een muziekstuk gecomponeerd. De posters You have to speak, and have to Speak Out zijn onderdeel van het ‘event’ Understanding dat in 2012 twee keer plaatsvond in een kerk. Pilgrim initieerde een dialoog tussen mensenrechten- en religieuze organisaties naar aanleiding van de Oegandese wet die lesbische, homoseksuele en transgender (LHBT) personen criminaliseert, met de doodstraf tot gevolg. Behalve de regenboogkleurige posters waarin Pilgrim een ieder oproept zich uit te spreken – de tekst is afkomstig van de Oegandese LHBT activist Frank Mugisha – componeerde hij tevens een muziekstuk voor acht stemmen met de tekst ‘We must protect all love’.