Een belangrijk concept in het werk van Sarah Demoen (1984) is het idee van ‘de claim’. Dit woord heeft vaak een negatieve connotatie en suggereert het ongevraagd opeisen van iets, maar in een gemeenschappelijke context kan het een positief en utopisch uitgangspunt vormen en leiden tot een idee van re-claimen en verzet.”Claimen wordt vaak gelinkt aan kolonisatie of diefstal; het toe-eigenen van land en middelen zonder toestemming. Maar de act van het claimen kan ook verwijzen naar het gemeenschappelijk terugclaimen van ontnomen rechten, zoals bij een staking. Een collectieve claim met voordeel voor allen vormt dan een tegenhanger voor het claimen voor privébezit en exploitatie”. Claiming of the Concrete Buildings (2014) was gericht op Marfa (Texas), vermaard als kunstmekka dankzij Donald Judd. De nabijheid van de grens met Mexico, en het feit dat veel lokale bewoners niet noodzakelijk een relatie hebben met de minimal art van Judd, doet vragen rijzen over het claimen van land voor de kunst. Ze besloot tien onafgemaakte gebouwen van Judd te claimen in naam van de commons met een claimbrief die ze door het dorp als aanplakbiljet verspreidde. Zo probeert Demoen in haar werk openbare plekken en de relaties die mensen daarmee aangaan te herdefiniëren. Right Now (2018) is een lecture-performance samen met Eona McCallum die de emancipatorische mogelijkheden van de act van het claimen onderzoekt. De adaptatie hiervan is te zien op twee videomonitoren. De performance is opgezet als een symposium dat verschillende parallelle werelden en ervaringen belicht aan de hand van lezingen, dialogen en een paneldiscussie met genodigden uit (buiten)aardse samenlevingen. De informatie put Demoen voornamelijk uit de speculatieve feministische fictie en utopische literatuur.
Tekst: Esther Darley