Sjoerd Tegelaers (1987) is een traditionele graficus. In steeds minder gebruikte en arbeidsintensieve technieken als mezzotint en fotopolimeer-etsen (waarin gebruik wordt gemaakt van lichtgevoelige film om beelden over te zetten op de etsplaat) vond hij de beste manier om zichzelf te uiten. Via het fotopolimeer-etsen kan hij teken- en schilderkunst combineren, terwijl mezzotint het mooiste zwart oplevert. Tegelaers voelt zich verbonden met de maatschappij en refereert in zijn werk aan moraliteit, tolerantie en de multiculturele samenleving. Die thema’s verwerkt hij in schijnbaar alledaagse beelden die zowel poëtisch en sprookjesachtig zijn, als licht surrealistisch. Een subtiel gevoel voor humor maakt die thema’s toegankelijk en minder zwaar. Dat geldt ook voor de serie Small Crimes waarin hij op een speelse en soms cynische manier onze veranderde normen en waarden aanstipt. Via kinderen die het spelletje ‘ezeltje prik’ spelen (een metafoor voor slecht advies) of een dooie vos aan de kant van de weg met een ‘get well soon’-ballon houdt Tegelaers de kijker een spiegel voor. Maar hij wil daarbij niet teveel sturen: “Ik geloof dat het belangrijk is dat de kijker vrij is om mijn werk op verschillende manieren te interpreteren. Er is geen vooraf bepaalde waarheid.” Tegelaers werkt uitsluitend figuratief maar ondanks de verschillende verhalende elementen onthult hij nooit een volledig verhaal. Het zijn verbeeldingen van ‘tussenmomenten’ waarop iets belangrijks is gebeurd of juist staat te gebeuren. Hij probeert mensen te motiveren om dieper in zichzelf te graven. “Ik bied de kijker een venster waarbinnen zelfreflectie mogelijk wordt, waarin de herkenning van een moment, gevoel of gedachte de essentie is.”
Tekst: Esther Darley