Click here for English
Zuza Banasińska (1994) is een kunstenaar en filmmaker die oud en nieuw beeld combineert om eigen archieven te maken. Vaak komen deze archieven tot uiting in films en installaties en vormen ze een mix van waarheid en verbeelding. Door zelf archieven te maken, schept Banasińska een eigen speelveld, werelden waarin hen kan onderzoeken hoe beelden onze ideologieën, systemen en lichamen beïnvloeden.
Het werk dat Banasińska op Prospects presenteert, neemt een verhaal rondom een rots als startpunt. Deze rots ligt in het dorpje Kontrewers in Polen en bevat petrogliefen: rotstekeningen overgeleverd uit de prehistorie. Ze behoren tot de weinige petrogliefen die in Polen zijn gevonden. Door de geschiedenis heen heeft dit unieke object allerlei legendes en volksverhalen geïnspireerd, waaronder het verhaal van een meisje dat bezeten raakt en vervolgens haar eigen moeder doodt.
De video-installatie Kontrewers (2024) neemt dit verhaal als uitgangspunt en vertelt het op non-lineaire wijze. Documentatiemateriaal wordt gecombineerd met scènes van een oude vrouw die verbonden is met het meisje. Sterk ingezoomde beelden van haar huid worden afgewisseld met shots van dieren, de steen en de directe omgeving. Via filmbewerking komt zo een gesprek tussen de beelden, lichamen en geschiedenissen tot stand. Elementen uit het originele verhaal worden in de film versterkt of verdraaid, om de toeschouwer uit te dagen na te denken over de normativiteit van beeld; hoe beelden bepalen hoe we denken. Zo queert de kunstenaar de betekenis van beeld en worden aannames over eigenaarschap en soevereiniteit in post-sovjet Polen verbonden met kritiek op patriarchale systemen en uitbuiting.
Tekst: Milo Vermeire